Mam dokładnie takie same odczucia, film ŚNIADANIE NA PLUTONIE widziałam juz dwa razy i założę się, że z równie wielką przyjemnością obejrzę go po raz trzeci. Film ten spokojnie mogę zaliczyć jako jeden z moich ulubionych, bije od niego niesamowita magia, uwielbiam w nim właściwie wszystko od gry aktorskiej, po niesamowity soundtrack. Co tu dużo mówić? Jestem nim w niewyjaśniony sposób zachwycona ;D

mnie jakoś nie wciągnął klimat filmu.... nie wiem czemu- może zbytnio się dłużył i brakowało jakiegoś kulminacyjnego momentu na który na początku liczyłam, mimo to kreacja Murph'ego genialna i pewnie ze względu na nią kiedyś do tego filmu wrócę

Dla mnie nie arcydzieło, ale na pewno dobra rzecz. Żeby w każdym innym filmie działo się aż tyle, co w tym. O innych sprawach napisano już pewnie dość, więc nie będę powtarzał
7/10

Poszłam swego czasu na ten film do kina,nie wiedząc w sumie dokładnie,co tak naprawdę będę oglądać i jaka byłam oczarowana tuż po seansie..Sama nie wiem,co mnie bardziej urzekło..historia sama w sobie,czy gra Cilliana Murphyego:) Film uroczy,chwilami śmieszny,ze spora nutką dramatu..do tego piękne zdjęcia i muzyka.Piosenka"Sugar baby love" długa dźwięczała mi w uszach:D

Może nie arcydzieło, ale na pewno świetny film. Obejrzałam dwa razy i na pewno wrócę do niego jeszcze nie raz. Sceny z aresztu są rewelacyjne - sama nie wiem, czy bardziej podoba mi się ich realizm, czy bajkowość.

Film zrobił na mnie wrażenie. Tragizm miesza się w nim z komizmem. Kontrowersyjnej treści poruszającej wiele zagadnień (m.in. konflikt w Irlandii, transseksualizm, homoseksualizm i kler na dokładkę) towarzyszy poszukiwanie miłości i swojego miejsca w życiu przez jednostkę nieakceptowaną w społeczeństwie, a co się z tym wiąże przełamywanie konwenansów. Film jest dynamiczny, z fajną ścieżką dźwiękową. Cillian Murphy faktycznie rewelacyjnie wcielił się w postać. Najbardziej daje do myślenia kontrast pomiędzy ludźmi, którzy wszystko biorą śmiertelnie poważnie a głównym bohaterem. W ogóle ta cała przemoc na tle religijnym, obłuda pobożnego społeczeństwa i stereotypowość w opozycji do szczerości i wrażliwości Patricka. Na dodatek jest to oparte na prawdziwej historii w jakimś stopniu, więc tym bardziej robi wrażenie.